Enn ein hetjan fallin frá

Mig setti hljóða þegar ég heyrði á mánudagskvöldið að Þórdís Tinna Aðalsteinsdóttir hefði látist þá um morgunin. Þórdís Tinna hafði eins og flestir vita í nokkurn tíma barist af kjarki, dugnaði, elju og bjartsýni við óvæginn sjúkdóm sem allt of marga leggur að velli. Þórdís Tinna var Hafnfirðingur eins og ég en hún var einnig mikil manneskja, móðir, dóttir, systir og vinkona. Eftirlifandi aðstandendum og vinum votta ég samúð og lýt höfði í virðingarskyni við konu sem hafði það alltaf að aðalmarkmiði að veita dóttur sinni eins eðlilegt líf og aðstæður leyfðu þrátt fyrir erfið veikindi, og leyfði okkur hinum að fylgjast með barráttu sinni fram á síðustu stundu.

 

 Höfum kærleikann að leiðarljósi alltaf.

Athugasemdir

[Íris Ásdísardóttir, 23.1.2008 kl. 21:25]

Já, ég var að lesa þetta í gærkvöldi og réði ekkert við tárin. Það er sorglegt að hugsa til þessarar yndislegu móður sem þarf að deyja frá ungu barni sínu.

Treysti því að sú litla hafi erft styrkinn og kjarkinn frá mömmu sinni.

[Jóhanna J (IP-tala skráð) 26.1.2008 kl. 12:52]

Já mann setur hljóðan! Þetta er furðulegt þetta líf en Þórdís kenndi manni svo mikið síðastliðið ár. Hún elskaði lífið og var óhrædd við það sem mætti henni. Það ætla ég að reyna að gera líka. Kolbrún Ragnheiður er virkilega í góðum höndum en auðvitað saknar hún mömmu sinnar, engin kemur í hennar stað.

 Takk fyrir samúðarkveðjurnar og eins og þú segir, þá er ég sammála því að við eigum alltaf að hafa kærleikann að leiðarljósi. Það er það sem skiptir máli á  meðan við lifum.

Lifðu vel og lengi

Kveðja Jóhanna J